Jest coś magicznego w tym człowieku. Postaci przez niego tworzone to głównie samotnicy, ludzie całkowicie samowystarczalni, nieufni, z pozoru nieuczuciowi. To jednak tylko 'przykrywka', by okazać wrażliwe wnętrze, tak bardzo niebezpieczne w tym brudnym świecie. Osoby, które on tworzy w swoich późniejszych filmach, to wręcz wzór do naśladowania.
Charakterystyczny jest jego ochrypły głos, oraz nieufna postawa - zimne spojrzenie, niewzruszone oblicze i sztywno trzymane ręce. Prawdziwy twardziel.
Oczywiście, jego kariera zaczęła się kształtować dopiero w latach 40 - 'Sokół Maltański' był pierwszym filmem, w którym Bogart zaczął być naprawdę 'bogartowy'.
Przedtem grał gangsterów ('Skamieniały las', 'High Sierra'), albo postaci bez ikry ('Aniołowie o brudnych twarzach' - to najsłabsza, jak dla mnie, kreacja w jego karierze).
Najlepsze filmy, jakie z nim widziałem, to oczywiście 'Sokół Maltański', 'Casablanca', 'Mieć i nie mieć', 'Wielki sen' oraz 'Key Largo'.
Szkoda, że skończył w takich cierpieniach...
Jeden z moich ulubieńców. Polecam jego biografię p.t. "Humphrey Bogart: Twardziel bez broni", a poza tym do tych najlepszych filmów to bym dodał Skarb Sierra Madre oraz Afrykańską królowę
Co do tych dwóch tytułów to się zgadzam, po prostu obejrzałem je jakieś dwa lata po napisaniu postu :) Mroczne przejście również było ciekawym, nowatorskim filmem.
Kto napisał tą biografię? Ja czytałem jedynie 'Humphrey Bogart: w poszukiwaniu ojca' napisana przez Stephena Bogarta... Bardzo subiektywne spojrzenie autora.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
