Wirtuoz grający na harmonijce ustnej, samouk. Występował w różnych rewiach, m.in. u
Ziegfelda, z zespołami jazzowymi
Dizzy Gillespie'ego,
Duke'a Ellingtona i innych, a także jako solista z towarzyszeniem fortepianu lub orkiestry. Na specjalne zaproszenie grał dla króla Anglii
Jerzego VI, króla Szwecji
Gustawa VI, prezydenta USA
Franklina D. Roosevelta. Do swego repertuaru wprowadził własne opracowania utworów
Vivaldiego,
Debussy'ego i innych.
Darius Milhaud skomponował dla niego "Suitę na harmonijkę ustną i orkiestrę" (1942, wykonanie Paryż 28 V 1947),
Ralph Vaughan Williams - "Romans na harmonijkę ustną, orkiestrę smyczkową ad libitum i fortepian" (wykonanie Nowy Jork 3 V 1952),
Arthur Benjamin - "Koncert na harmonijkę ustną i orkiestrę" (1957). Jest jedynym kompozytorem, który otrzymał nominację wstecznie. Spowodowane to było umieszczeniem go na tzw. "czarnej liście" w okresie makkartyzmu. Nominowano wtedy dyrygenta filmu "
Genevieve" -
Muira Mathiesona, który nominacji na znak protestu nie przyjął. Po latach Akademia zmieniła zapis w dokumentacji, wpisując jako nominanta właśnie Larry'ego Adlera.